W codziennej praktyce dietetycznej bardzo często spotykam osoby, które zmagają się z licznymi próbami wprowadzenia prozdrowotnych zmian w swoich nawykach żywieniowych, jednak mimo początkowego zapału prędko wracają do starych przyzwyczajeń. Największym wyzwaniem okazuje się nie tyle samo rozpoczęcie diety czy podjęcie decyzji o modyfikacji jadłospisu, ile utrwalenie tych zmian na stałe. Kluczowym elementem umożliwiającym długofalową

Jedzenie to dla większości osób nie tylko czynność zaspokajająca podstawowe potrzeby biologiczne, ale także działanie o niezwykle złożonym podłożu psychologicznym, społecznym i kulturowym. W gabinetach dietetyków obserwujemy coraz częściej, że powody, dla których sięgamy po jedzenie, daleko wykraczają poza zwykły głód, a rozpoznanie tych mechanizmów staje się kluczowe w skutecznym leczeniu zaburzeń odżywiania oraz budowaniu

Otyłość olbrzymia, czyli stan, w którym wskaźnik masy ciała (BMI) przekracza wartość 40 kg/m², to nie tylko poważny problem zdrowotny, ale także wyzwanie dla psychodietetyki. Terapia tej formy otyłości wymaga zastosowania wielowymiarowych strategii, które biorą pod uwagę nie tylko aspekt metaboliczny, ale również psychologiczne mechanizmy zachowań żywieniowych oraz indywidualną sytuację pacjenta. W praktyce klinicznej obserwuje

Jedzenie jest jedną z najbardziej podstawowych potrzeb człowieka, jednak powody, dla których sięgamy po pokarm, wykraczają znacznie poza fizjologiczny głód. Z perspektywy dietetyka dostrzega się, że znaczna część naszych wyborów żywieniowych jest uwarunkowana czynnikami psychicznymi, społecznymi oraz środowiskowymi. Coraz częściej obserwuje się, że pacjenci sięgają po jedzenie nie tylko w odpowiedzi na potrzeby organizmu, ale

Anemia to stan, który dotyka miliony osób na całym świecie i jest szczególnie powszechny wśród kobiet, dzieci oraz osób starszych. Odpowiedni sposób żywienia stanowi kluczowy element zarówno profilaktyki, jak i leczenia anemii, niezależnie od jej przyczyny. Rolą dietetyka jest nie tylko prawidłowo rozpoznać, z jakim rodzajem niedokrwistości mierzy się pacjent, lecz także odpowiednio dostosować dietę

Współczesne spojrzenie na skuteczne zarządzanie masą ciała wymaga wyważenia precyzyjnych zaleceń dietetycznych z indywidualnym podejściem psychologicznym. Coraz większa świadomość społeczeństwa dotycząca zdrowego stylu życia sprawia, że wiele osób decyduje się na redukcję masy ciała. Jednak granica między racjonalnie prowadzoną redukcją a niebezpieczną głodówką bywa nie tylko cienka, ale również łatwo ją nieświadomie przekroczyć. W procesie

Współczesna dietetyka, zwłaszcza w ujęciu psychodietetycznym, coraz częściej analizuje wpływ tak zwanych „cheat meals” na przebieg redukcji masy ciała, trwałość wypracowywanych nawyków i ogólną kondycję psychiczną osób odchudzających się. Wyniki badań oraz obserwacje kliniczne wskazują, że odpoczynek od ścisłej diety – realizowany raz na jakiś czas pod postacią „oszukanego posiłku” – budzi liczne kontrowersje, zarówno

Jedzenie kompulsywne i emocjonalne stanowią jedne z najczęstszych, a jednocześnie najbardziej niedocenianych wyzwań w obszarze psychodietetyki. Są to zachowania, które znacznie wykraczają poza zwykłą, fizjologiczną potrzebę spożywania pokarmów, stając się wyrazem emocji, stanów psychicznych czy nieprawidłowości w zakresie regulacji apetytu. Niestety, wiele osób nadal traktuje te zaburzenia jako przejaw słabej woli, lenistwa lub braku samokontroli,

Wielu pacjentów zgłasza się do gabinetu dietetyka z pytaniem, dlaczego nie udaje im się schudnąć pomimo wkładania w to wysiłku. Skrupulatne liczenie kalorii, rezygnacja ze słodkości czy wprowadzenie regularnych treningów często nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. W praktyce klinicznej obserwuję, że problem nieefektywnego odchudzania zwykle posiada głębsze podłoże niż tylko ilość spożywanej energii. W procesie redukcji

Wielu pacjentów zgłaszających się do gabinetów dietetycznych deklaruje chęć redukcji masy ciała, lecz w praktyce motywacja do wdrożenia proponowanych zmian bywa niewystarczająca. Sformułowania takie jak „chciałabym schudnąć, ale mi się nie chce” nie oznaczają wyłącznie lenistwa, lecz nierzadko sygnalizują głębsze ograniczenia w zakresie gotowości do pracy nad sobą czy przytłoczenia wymaganiami codzienności. Proces zmiany nawyków